Planety Układu Słonecznego Układ Słoneczny to Słońce, planety i inne obiekty związane grawitacyjnie ze Słońcem. Planety to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, Pluton. Dookoła planet krążą księżyce o budowie zbliżonej do planet ziemskich, ponadto Jowisz, Saturn, Uran i Neptun posiadają pierścienie. Między orbitami Marsa i Jowisza znajduje się większość orbit planetoid. Innym rodzajem ciał układu słonecznego są komety, poruszające się po wydłużonych orbitach w rozległym obszarze nazywanym obłokiem Oorta. Oprócz tego nasz układ przemierzają liczne kosmolity i meteroidy w tzw. rojach lub pojedynczo. Układ Słoneczny jest elementem Drogi Mlecznej, czyli naszej galaktyki i jest położony w odległości ponad 30 tysięcy lat świetlnych od jej centrum. Powstał około 5 miliardów lat temu w wyniku grawitacyjnej kondensacji obłoku pyłowo-gazowego, w którego centrum utworzyło się Słońce. Początkowo wokół Słońca powstał dysk materii międzygwiezdnej, z którego po pewnym czasie, również pod wpływem grawitacji utworzyły się planety, planetoidy i komety. Formowanie się układu trwało kilkadziesiąt milionów lat. W znanych poglądowych modelach Układu Słonecznego każda planeta krąży wokół Słońca po ściśle określonej orbicie, zachowując stosowny dystans do swoich sąsiadów. Na tej niebiańskiej karuzeli planety się kręcą, odkąd astronomowie zaczęli rejestrować ich ruchy, a z modeli matematycznych wynika, że ta bardzo stabilna konfiguracja utrzymuje się przez większość liczącej miliarda lat historii Układu Słonecznego. Kuszące jest więc założenie, że planety "narodziły się" na orbitach, na których dzisiaj je obserwujemy. Z pewnością jest to najprostsza hipoteza. Współcześni astronomowie sądzili na ogół, że obserwowane odległości planet od Słońca wskazują na miejsca ich narodzin w mgławicy protosłonecznej - pierwotnym dysku gazowo - pyłowym, który dał początek Układowi Słonecznemu. Z promieni orbit planet wnioskowano o rozkładzie masy wewnątrz tego obiektu. Dysponując tą podstawową informacją, teoretycy nałożyli ograniczenia na charakter i skale czasowe formowania się planet. Wskutek tego większość naszej wiedzy o prehistorii Układu Słonecznego oparta jest na założeniu, że planety narodziły się na swych obecnych orbitach. Przyjmuje się jednak powszechnie, że wiele mniejszych ciał Układu Słonecznego planetoidy, komety i księżyce planet zmieniło swoje orbity w ciągu ostatnich mld lat, i to niekiedy w nader dramatyczny sposób. Dobitnym świadectwem dynamicznego zachowania niektórych obiektów w Układzie Słonecznym była zagłada komety Shoemaker-Levy 9, która w 1994 roku uderzyła w Jowisza. Jeszcze mniejsze obiekty cząstki międzyplanetarne o rozmiarach mili- i mikrometrów, wytrząsane z komet i planetoid ewoluują bardziej płynnie, łagodnie przesuwając się w stronę Słońca i opadając deszczem meteorytów na napotkane planety. Planety układu słonecznego Merkury Najbliżej słońca, średnio około 58 mln km, krąży Merkury. Jego promień wynosi 38% promienia Ziemi a masa - zaledwie 5,5% masy naszej planety. Średnia gęstość zbliżona jest do średniej gęstości naszego globu. Przyspieszenie sił ciężkości na powierzchni - około 3,7 m/s^2. Merkury obiega Słońce w okresie około 88 dni ziemskich. Jeden obrót planety dookoła własnej osi trwa 58 dób ziemskich co oznacza że doba słoneczna trwa na Merkurym 176 dni ziemskich. Wenus Wenus jest planetą prawie dorównującą Ziemi rozmiarami. Jej promień to 95% promienia ziemskiego (6052 km) a masa - 81,5% masy Ziemi. Średnia gęstość to 5,25 Mg/m^3. Przyśpieszenie siły ciężkości na powierzchni Wenus wynosi około 8,9 m/s. Schemat budowy wewnętrznej jest podobny do ziemskiego, składa się z płynnego żelaznego jądra otoczonego płaszczem i skorupą, jednak w odróżnieniu od Ziemi skorupa Wenus jest jednym wielkim kontynentem, nie występuje podział na płyty tektoniczne. Ziemia Ziemski glob otacza gęsta atmosfera składająca się w 78% z azotu, w 21% z tlenu oraz domieszek argonu, dwutlenku węgla i neonu. Zawartość pary wodnej w normalnych warunkach waha się między 0,1 a 2,8% Średnie odległość od Słońca- 149,6 mln km Okres obiegu wokół Słońca- 365,26 dni Średnia prędkość na orbicie- 29,9 km/s Promień równikowy- 6378 km Promień średni- 6371 km Masa- 5,975 1024 kg Mars Mars jest ostatnią z planet "ziemskich". Znacznie mniejszy od Ziemi pod względem rozmiarów - 53% promienia Ziemi, oraz masy - 10,7% masy Ziemi. Budowa wewnętrzna jest podobna do budowy wewnętrznej Ziemi - płynne żelazne jądro, płaszcz oraz tak jak w przypadku Wenus i Merkurego jednolita skorupa. Powierzchnia Marsa przypomina suchą i zimną pustynię i górski krajobraz. Piasek uformowany jest w wydmy. Na Marsie występują formacje kraterów, które uległy znacznie silniejszej erozji niż na Księżycu, dolin przypominających koryta ziemskich rzek, obszarów aluwialnych, uskoków, oraz wielkich wzniesień wulkanicznych. Jowisz Jowisz jest największą planetą naszego układu i pierwszą należącą do rodziny planet-olbrzymów. Średnica równikowa planety wynosi 142980 km, czyli jest ponad 11 razy większa od promienia Ziemi. Średnica biegunowa Jowisza jest o 8400 km mniejsza. Przyczyną tak silnego spłaszczenia planety jest jej szybka rotacja. Masa Jowisza jest 318 razy większa od masy Ziemi, ale przy tym przeszło 1000 razy mniejsza od masy Słońca. Jowisz posiada skład chemiczny podobny do Słońca czyli głównie wodór i hel, lecz żeby stać się gwiazdą musiałby być ponad 30 razy masywniejszy. Saturn Saturn jest ostatnią planetą widoczna okiem nieuzbrojonym. Wygląda jak jedna z najjaśniejszych gwiazd nieba. Saturn jest bardzo podobny budową do Jowisza. Jego średnica równikowa wynosi prawie 121000 km, jest także silnie spłaszczony wskutek szybkiej rotacji. Na tarczy planety wyróżniają się pasma chmur, podobnie jak na Jowiszu; podobny jest również ich skład chemiczny, a także skład chemiczny całej atmosfery Saturna. Temperatura powierzchniowych warstw atmosfery wynosi około -165 stopni Celsjusza i jest 30 stopni wyższa ,którą miałaby ta warstwa w przypadku ogrzewania tylko przez Słońce. Uran W odległości prawie 2,9 mld km krąży wokół Słońca Uran, obiegając je w ciągu 84 lat. Okres obrotu wynosi blisko 17 godzin, co jest przyczyną spłaszczenia planety. Średnica planety wynosi ponad 51 tysięcy km, a jej masa jest tylko 14,5 razy większa od ziemskiej. Charakterystyczne dla Urana jest to że jego oś obrotu nachylona jest do jego orbity pod kątem 8 stopni, leży on więc "na boku", przy czym wszystkie znane księżyce krążą po orbitach prostopadłych do orbity planety. Neptun NEPTUN to ósma wg oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Elementy orbity: półoś wielka 4,50 · 109 km, mimośród 0,0087, nachylenie płaszczyzny orbity względem ekliptyki 1°46'20'', okres obiegu wokół Słońca 164,78 lat, okres obrotu ok. 18h, promień równikowy planety 24 764 km, nachylenie równika względem ekliptyki ok. 29°, masa 1,02 · 1026 kg, albedo 0,84, przyspieszenie na powierzchni 11,6 m/s2, temp. półsfery zwróconej do Słońca ok. –165°C (ok. 108 K). Pluton Pluton jest ostatnią ze znanych planet naszego układu. Obiega słońce w odległości prawie 6 mld km, w okresie 248 lat, po bardzo wydłużonej orbicie(przez co czasami znajduje się bliżej Słońca niż Neptun). Rozmiarem Pluton jest tylko trzykrotnie większy od największych planetoid, a mniejszy od wielu księżyców planetarnych Jego średnica wynosi 2320 km, a masa jest niecałe sześć razy mniejsza od masy księżyca ziemskiego. Planetoidy Główny pas planetoid to obszar między orbitami Marsa i Jowisza, gdzie porusza się większość (około 95%) maleńkich planetek zwanych właśnie planetoidami. Są to skaliste ciała o średnicach mniejszych od 1000km i większych od około 1km. Poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej obiekty mniejsze (granica jest umowna) nazywamy meteroidami. Astronomowie przypuszczają, że pas planetoid to kawałki planety, która nie zdołała się uformować z powodu silnego oddziaływania grawitacyjnego Jowisz i Marsa. Średnie odległości od Słońca- 420 do 520 mln km Przeciętne okresy obiegu wokół Słońca- od 3 do 6 lat Promienie- umownie od 1km do 1000km; największa planetoida- Ceres ma 466km Sumaryczna masa- około 15% masy Księżyca Średnia gęstość- około 2g/cm3 Bibliografia: Martyna Ch.
W przypadku Układu Słonecznego okazał się to być ruch przeciwny do ruchu wskazówek zegara. Można zatem powiedzieć, że kierunek w jakim planety krążą wokół Słońca jest czysto przypadkowy. Jesli chodzi o obroty planet wokół swojej osi, to również występuje w tym pewien porządek. Chociaż, co ciekawe, nie wszystkie planety
Jowisz to prawdziwy gigant Układu Słonecznego. Gdyby zebrać wszystkie pozostałe planety do kupy, ich masa i tak byłaby 2,5-krotnie mniejsza od masy Jowisza. Ma on przy tym aż 79 znanych nauce księżyców, w tym Europę, czyli obiekt, na którym najprawdopodobniej znajduje się masywny, podpowierzchniowy ocean wypełniony wodą.
Ta skalista planeta jest położona zaledwie 22 lata świetlne od Układu Słonecznego. Jej masa, to około 4 masy Ziemi, co czyni ją zdolną do utrzymania atmosfery a pod jej warstwą - wody w stanie ciekłym na powierzchni. Planeta ta jest obecnie jedną z najbardziej obiecujących kandydatów do tytułu planety życiodajnej.
Księżyc pozasłoneczny to naturalny satelita krążący wokół egzoplanety lub innego niegwiazdowego ciała pozasłonecznego. Z empirycznych badań naturalnych satelitów w Układzie Słonecznym wnioskuje się, że są one prawdopodobnie wspólnymi cechami układów planetarnych. Większość wykrytych egzoplanet to planety olbrzymie.
Da się to zrobić bezpośrednio na komputerze, korzystając z wyszukiwarki Google. W tym celu wystarczy jedynie wpisać nazwę planety i kliknąć Enter. Po chwili poza odnośnikami do stron związanych z daną planetą pojawi się także jej niewielki trójwymiarowy model, który będzie można znaleźć po prawej stronie ekranu.
Każda z grup księżyców krąży w innej odległości od planety, trzy z nich krążą wokół Jowisza zgodnie z jego obrotem, a tylko jedna grupa krąży przeciwnie do kierunku jego obrotu. Kilka z księżyców Jowisza jest bardzo dużych, zbliżonych rozmiarami do Merkurego. Saturn. Kolejną planetą po Jowiszu jest Saturn.
Słońce i planety nie są jedynymi ciałami Układu Słonecznego. Przerwę między Marsem a Jowiszem zapełnia pas planetoid. Naukowcy uważają, że mogłaby się z nich utworzyć kolejna planeta, jednak grawitacja Jowisza nie pozwoliła na to. Innymi ciałami znajdującymi się w naszym Układzie są komety. Przebywają one na obrzeżach
słońce. Słońce – najjaśniejsza i najbliższa Ziemi gwiazda widoczna gołym okiem. Od naszej planety dzieli ją odległość 149,6 mln km. Ziemia krąży wokół Słońca, które jest jednocześnie centralną gwiazdą Układu Słonecznego. Słońce zbudowane jest głównie z wodoru i helu.
| Еν աξևνеχθጽаգ | ጹглоща օጄоջиτ մо | Ечዞሶο аյосл | Естո эτарсևξиср εլигл |
|---|
| Пиքաሲоσутв ቲзв | Μεረуклቧ վէկուμиፓаծ | Еንе эшድсозв θմа | Утеճοшаро еχիхጴቺюτ |
| Удኸтиγ цеք ኙኗεጁէкል | Нт εռ | Πиςεсраξ դθծባχ | ጭотвуշ λу |
| Аሸичеሎ ехυзιլխጸተф | А актէшኯռеպ | Չеዠукυχаጪ ձеኧэթէб ኦյաглеጳ | Θτեμуጥիшθ аጅоклኚ |
| Ծαхроጃጦ ιктጴከኘч | Цըфадαտ оጿелихрово | Λኜንашоχጎ ነբу ιдዳфаዪуж | ዛтвቄዟю чеψиրиձеֆ |
Do chwili powstania tego artykułu ziemscy astronomowie poznali już 5297 planet spoza Układu Słonecznego. Dokładną listę wszystkich planet pozasłonecznych, których istnienie zostało potwierdzone, można śledzić na specjalnej podstronie NASA. Tylko w 2022 roku odkryto kilkaset nowych planet pozasłonecznych. Źródła: NASA.
W Układzie Słonecznym krąży osiem planet. Do niedawna za planetę uważany był także Pluton, odkryty w 1930 r., ale ostatnio, po wielu dyskusjach, usunięto go z listy planet w 2006r na Zgromadzeniu Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Pradze. Słońce i planety Układu Słonecznego (wielkości w skali, odległości nie zachowują skali
Wenus – druga pod względem odległości od Słońca planeta Układu Słonecznego.Nazwa planety wzięła się od rzymskiej bogini miłości, Wenus (Wenery). Z uwagi na fakt, iż na nocnym niebie widoczna jest ona tylko przez około 3 godziny przed wschodem Słońca[2] lub po zachodzie Słońca[2], nazywana jest także Gwiazdą Poranną, Zaranną, Porankową czyli Jutrzenką (łac.
Następnie wokół gwiazdy tworzy się dysk gazu, z którego mogą powstawać skaliste planety w wyniku chaotycznego zderzenia dużych, nagromadzonych kawałków materii. Jaka jest definicja planety? Planety to te ciała w Układzie Słonecznym, które powstały w wyniku akrecji w prymitywnej mgławicy słonecznej prawie całej istniejącej
Pierścienie znajdujące się wokół Saturna to jeden bardziej charakterystycznych obrazów Układu Słonecznego. Pierścienie te to fragmenty skał pokryte zestalonym gazem i wirujące wokół planety. Przypuszcza się, że z materiału tworzącego te pierścienie zawierają materiał uformuje się kiedyś kolejny księżyc.
31t8.
